'Cross Silo Leaderschip' vergt nieuwsgierigheid

Peter van Poppel leest graag een (management)boek, maar liever ervaart en leert hij in de praktijk. Niet zo gek dat hij dus met een handzaam artikel naar voren kwam om onze lees en kijk wijzer te vullen. Wat, heel toepasselijk, gaat over het onderschatte nut van wat hij elke dag graag doet: vragen stellen. In de praktijk.

Samenwerken doet een mens van nature maar het blijkt in de praktijk knap lastig. Hoe verbind je de bedoeling van de organisatie over verschillende afdeling of teams heen. In de VUCA-wereld (volatility, uncertainty, complexity en ambiguity) vraagt het van leiders nog meer: verbanden kunnen leggen en het overzicht houden over allerlei verschillende soorten onderwerpen. Volgens Peter, organisatieontwikkelaar, interimmanager bij Axis into Management en vooral mens, ligt de sleutel voor leiders en managers in het durven laten zien dat je iets niet weet. Niet in de traditionele rol schieten van antwoordapparaat maar een andere competentie inzetten: nieuwsgierigheid. Nieuwsgierigheid heeft Peter van nature. In het artikel Cross Silo Leadership uit de Harvard Business Review van afgelopen zomer las hij dat nieuwsgierigheid nog meer positieve effecten heeft: het verbindt. 

Peter vertelt: “Het artikel legt uit dat je nieuwsgierigheid op vier niveaus kunt inzetten om in een complexe wereld effectief leiding te geven:

1. Willen weten hoe het zit
2. Willen weten wat een ander vindt
3. Verbreden van kennis en alternatieven ontwikkelen (door je aan verschillende indrukken bloot te stellen en van te leren)
4. Durven vragen

Veel organisaties hebben niet alleen verschillende afdelingen maar verzuilen ook in silo’s. Waar de ene silo een totaal andere bedoeling lijkt na te streven dan de andere. Geen vruchtbare grond voor een effectieve samenwerking. De schrijvers van dit interessante artikel pleiten ervoor om ook in deze situaties nieuwsgierigheid als managementstijl toe te passen.

Oprecht geïnteresseerd zijn opent deuren
Het lijkt een open deur maar pas het maar eens een week lang toe: oprechte interesse tonen in mensen en problemen. Niet in de zin van ‘nieuwsgierig-aagje’ maar willen weten hoe iets of iemand in elkaar zit. Dat is zo hard nodig als je dichter tot elkaar wilt komen in situaties waar teams of silo’s mijlenver uit elkaar zijn gedreven. Bij Axis into Management, in onze rollen als organisatieontwikkelaar vinden we deze competentie onontbeerlijk. Zonder oordeel vragen stellen als ‘wat vind je hier leuk, wat verwacht je van me, wat moet ik juist niet doen’ leveren een schat aan informatie die er echt toe doet om een probleem op te lossen. Mensen praten graag over hun werk: waar ze van balen en wat hen drijft.

Nieuwsgierigheid en concreetheid: een gouden duo
De leiderschapsvisie en managementmethodiek van Axis into Management- Common Sense- helpt je het juiste type -nieuwsgierige- vraag te formuleren. We maken in organisatievraagstukken altijd een drieslag: wat is hier het algemene, specifieke en concrete probleem. En alleen aan concrete problemen kun je werken. Wij stellen vragen aan medewerkers als ‘wat maak je mee, waar heb je last van’. Ik geef een voorbeeld van een concreet probleem: de bakkers van een bakkerij bakken te weinig broden per dag (algemeen probleem). Het heeft geen zin om hen een motivatietraining te geven als het concrete probleem is dat een van de drie ovens stuk is.

Nieuwsgierigheid verbindt
Als je als manager nieuwsgierige open en eerlijke vragen stelt laat je iets zijn aan de medewerkers. Dat het oké is om vragen te stellen. Wat we in de Westerse wereld vaak associëren met ‘het niet weten’. In onze ogen is de rol van de manager het begeleiden van die communicatieprocessen die helpen de bedoeling van de organisatie te verwezenlijken. En de verbinding tussen het concrete werk en de bedoeling telkens te toetsen.”

Noot van de redactie: PDF van artikel volgende week beschikbaar